Een Islay whisky, geïnspireerd door de beroemde Corryvreckan een van 's werelds grootste “maalstroom' (water met enorme draaikolken). Gelegen tusen de eilanden van Jura en een rots eilandje Scarba bij Islay. Dit water is door de Royal Navy als een van de gevaarlijkste stukken water van de Britse eilanden gekenmerkt. Men kan de Corryvreckan “whirlpool' reeds op een afstand van 10 mijl horen. De legende van Corryvreckan luidt als volgt. In de tijd dat de Vikingen nog de handelsroutes langs Groot-Brittannië beheersten, raakte de Noorse koning Vrechan verliefd op een prinses van Scarba. Vader zag zo'n sterke koning met goed bewapende mannen wel zitten, maar tante moeide zich ermee en verwees hem door naar een wijze vrouw. “Om jezelf te bewijzen, moet je het drie dagen met je boot in de ketel - de maalstroom tussen de twee eilanden - zien vol te houden'', oordeelde de wijze vrouw. Vrechan kreeg drie ankers mee, waarvan een gevlochten uit sterk maagdenhaar. Op de derde dag lag de Noorse koning nog vast met het maagdentouw, maar dan brak het. De wijze vrouw had er immers haar eigen grijze, zwakke haar in gevlochten. Enkele dagen later spoelde het lijk van Vrechan aan op Scarba, maar zijn trouwe hond versleepte het naar Jura, waar hij begraven zou liggen in een grot. Sindsdien heet de maalstroom de Golf van Corryvreckan. Het eiland Islay ligt ten zuid westen van Schotland. De distilleerderij Ardbeg ligt aan de zuidkust van Islay, van de plaats Port Askaig via Bowmore en Port Ellen en daarna naar Ardbeg distilleerderij.
Kleur: witte wijn. Neus: stevig, rokerig met tonen van teer en natte wol met verse walnoten en heel lichte tonen van een koeienstal en gedroogde zeewier. Met water ontwikkelen zich mineralige en organische aroma's en tonen van natte klei, oesters met mondvullende vettige tonen en tonen van groene olijven. Smaak: vettig, eerst aroma's van citroen, rokerige turf en groene kruiden thee. Met water komen tonen van kamfer en oude hoestsiroop naar boven, dan zoetere aroma's van rijpe appels en suiker van gerst. De afdronk is lang en typisch Ardbeg, lang, iets zoetig en wat minder rokerig op het eind.